باید امید و انتظار ظهور حضرت بقیّه الله (عج) را شایسته تر از تصوّرات معمولی درک کنیم و باید بدانیم جریان مشیّت الهی خدای بزرگ درباره جهان هستی چنین است :
باغبان با دیدن هسته گل و آب و خاک مناسب، گُل شکوفان شده را می‌بیند با کاشتن و نهفتن آن هسته در زیر خاک، طراوت و زیبایی گُل، باغبان را خندان و شادمان می سازد . به هنگام راه رفتن، زیر پای خود را می‌بیند تا مبادا آن هسته در خاک فرو رفته را پایمال کند . چرا ؟
زیرا باغبانی که هسته گُل را در زیر خاک پوشانده است، گُل می خواهد و گُل دارد .
آیا دیده اید باغبانی، پس از آنکه نهالی را در زمین کاشت، در زیر آن آتش برافروزد و ادّعا کند : من درخت میوه دار را نمی سوزانم ؟! مگر درخت میوه دار، غیر از همین نهال است که چند صباحی نیازمند طلوع آفتاب و تغذیه از مواد زمین و آب می‌باشد ؟
ای شخص الهی ! تو که امروز به دیدار رهبر الهی ات نشسته ای و آه سوزان از درون شعله ورت بیرون می آوری؛
ای منتظر قدوم زمامدار عادل مطلق، که در دلِ شب های تاریک، با وجود پشت پرده ای او، به راز و نیاز می پردازی !
او با توست؛ چرا تو با او نیستی ؟
اگر می خواهی با او باشی، به همین مزرعه و گلشن روی زمین نظاره کن؛ اینجاست جایگاه شکفتنِ آن دستهِ گُل ابدیّت .
آیا می دانی هوی وهوس پرستی تو و ستمکاری تو بر دیگران و بی اعتنایی ات به دستورات الهی، پایمال کردن این مزرعه و گلشن است که دسته گُل خندان تو، از همان جا سر بر خواهد زد ؟
هر بامداد که از خوابِ شبانه برمی خیزی، به سوی خدای بزرگ که در همه جا حاضر است، دست بلند کن و بگو :
«اللهُمَّ أرِنِی الطَّلعَهَ الرَّشیدَهَ و الغُرَّهَ الحَمیدَه »
بار پروردگارا! آن جمال دلربای با عظمت و آن سیمای محبوب را به ما نشان بده
اگر می‌گویی : از کجا بدانم محبوب ابدی من، چهره زیبای خود را به من نشان داده است ؟ پاسخ این سوال را از کردار و گفتار روزانه خود بپرس؛
اگر دیدی گفتار و کردار تو، مطابق دستورات الهی و وجدان پاک صورت می‌گیرد، بدان که آن محبوب زیبای ابدیّت، در نهان خانه دل تو، گام گذاشته است و تو کسی هستی که اگر دولت آن رهبر عادل الهی، امروز فرا برسد، شایسته زندگی در زیر پرچم الهیِ آن یگانه پیشوای بشریّت می‌باشی
آری این است امید و انتظار
علامه محمد تقی جعفری
کتاب امید و انتظار، ص ۵۶ و ۵۷